niedouk

niedouk (język polski)

wymowa:

IPA: [ɲɛˈdɔ^wuk], AS: [ńedo^u̯uk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza ł 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. człowiek niedouczony, mający braki w wykształceniu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niedouk	niedouki
dopełniacz	niedouka	niedouków
celownik	niedoukowi	niedoukom
biernik	niedouka	niedouków
narzędnik	niedoukiem	niedoukami
miejscownik	niedouku	niedoukach
wołacz	niedouku	niedouki
ndepr. M. i W. lm: (ci) niedoucy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niedouczenie n

przym. niedouczony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: