niebianin

niebianin (język polski)

wymowa:

IPA: [ɲɛˈbʲjä̃ɲĩn], AS: [ńebʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) poet. mieszkaniec nieba (bogowie, anioły)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niebianin	niebianie
dopełniacz	niebianina	niebian
celownik	niebianinowi	niebianom
biernik	niebianina	niebian
narzędnik	niebianinem	niebianami
miejscownik	niebianinie	niebianach
wołacz	niebianinie	niebianie

przykłady:

(1.1) Olimpijczycy, niebianie z Grecji, żywią się ambrozją i nektarem, dzięki którym są wiecznie młodzi i nieśmiertelni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ziemianin

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niebo, niebiańskość, niebiosa

forma żeńska niebianka

przym. niebiański

przysł. niebiańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. niebo + -anin

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: