naświetlarka
naświetlarka (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌnaɕfʲjɛˈtlarka], AS: [naśfʹi ̯etlarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) druk. poligr. urządzenie przeznaczone do naświetlania klisz lub blach przy pomocy lasera[1]; zob. też naświetlarka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik naświetlarka naświetlarki dopełniacz naświetlarki naświetlarek celownik naświetlarce naświetlarkom biernik naświetlarkę naświetlarki narzędnik naświetlarką naświetlarkami miejscownik naświetlarce naświetlarkach wołacz naświetlarko naświetlarki
- przykłady:
- (1.1) Po sprawdzeniu poprawności merytorycznej i technicznej następuje produkcja klisz, czyli naświetlenie z wykorzystaniem naświetlarki. (z Internetu)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „naświetlarka” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 82.