morus

morus (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmɔrus], AS: [morus]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. kompan, sympatyczny człowiek

(1.2) daw. ktoś ubrudzony, umorusany

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	morus	morusi
dopełniacz	morusa	morusów
celownik	morusowi	morusom
biernik	morusa	morusów
narzędnik	morusem	morusami
miejscownik	morusie	morusach
wołacz	morusie	morusi
depr. M. i W. lm: (te) morusy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) chwat, morowiec, zuch; gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) pierón, pieróńszczok

(1.2) brudas, smoluch

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1)

rzecz. morowiec mos

przym. morowy

(1.2)

rzecz. umorusanie n,umorusaność ż

czas. morusać ndk., umorusać dk.

przym. umorusany

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. morowy

(1.2) pol. morusać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

morus (esperanto (morfem))

morus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) bot. morwa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. moruso, morusujo, morusarbo

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. morus

uwagi:

źródła: