moczka (język polski) edytuj

 
moczka (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. reg. śląska potrawa wigilijna przyrządzana z piernika, suszonych owoców i bakalii moczonych w ciemnym piwie; zob. też moczka w Wikipedii
(1.2) dial. flaki i płuca, rozdrobnione w sosie kwaśnym[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W jednym z wariantów moczki dodaje się jeszcze wywar z płata ryby lub części rybiego korpusu, gotowanego z dodatkiem warzyw […][2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. moczenie n
czas. moczyć ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 282 (z opisu etymologi hasła mōčka, które odwołuje się do hasła mączka).
  2. z Internetu