maczuga (język polski) edytuj

 
maczuga (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jedna z najstarszych broni obuchowych, pałka z grubym końcem nabitym ostrymi kamieniami lub kawałkami metalu; zob. też maczuga w Wikipedii
(1.2) bot. roln. odmiana brukselki[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Gdzieś na przedmieściu pokazują mi stertę połamanych dzid, łuków, maczug i strzał. Wojownicy złożyli broń, którą następnie policja na wszelki wypadek zniszczyła[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. maczugowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 136.
  2. Perspektywy, nr 14, Warszawa, 1980 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.