měsiec

měsiec (język staroczeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) astr. księżyc (Księżyc widziany jako tarcza na niebie lub jej część)

(1.2) astr. księżyc (ciało niebieskie obiegające planetę)

(1.3) jedn. miar. miesiąc (jednostka czasu obejmująca 28–31 dni)

(1.4) astr. miesiąc księżycowy

(1.5) alch. srebro

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.5) střiebro

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

měsiec jednoho dne starý • nový měsiec • prázdný měsiec • plný měsiec • vetech měsiec • ruský měsiec

etymologia:

prasł. *měsęcь

uwagi:

źródła: