kwiaciarka
kwiaciarka (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [kfʲjäˈʨ̑arka], AS: [kfʹi ̯äćarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hand. kobieta, która sprzedaje kwiaty
- (1.2) roln. kobieta, która hoduje kwiaty na sprzedaż
- (1.3) kobieta, która wyrabia sztuczne kwiaty
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwiaciarka kwiaciarki dopełniacz kwiaciarki kwiaciarek celownik kwiaciarce kwiaciarkom biernik kwiaciarkę kwiaciarki narzędnik kwiaciarką kwiaciarkami miejscownik kwiaciarce kwiaciarkach wołacz kwiaciarko kwiaciarki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kwitnięcie n, kwiaciarnia ż, kwiat m, kwitnienie n, kwiaciarstwo n, kwietnik m, kwitnięcie n, ukwiecanie n, ukwiecenie n
- forma męska kwiaciarz m
- zdrobn. kwiaciareczka ż
- czas. kwitnąć ndk., ukwiecać ndk., ukwiecić dk.
- przym. kwiatowy, kwiaciarniany, kwiecisty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) кветачніца ż
- bułgarski: (1.1) цветарка ż; (1.2) цветарка ż
- hiszpański: (1.1) florista ż; (1.2) floricultora ż
- litewski: (1.2) gėlininkė ż
- niemiecki: (1.1) Blumenverkäuferin ż
- nowogrecki: (1.1) ανθοπώλισσα ż
- rosyjski: (1.1) цветочница ż
- szwedzki: (1.1) blomsterflicka w, (kvinnlig) blomsterhandlare w
- włoski: (1.1) fioraia ż, fiorista ż; (1.2) fioraia ż, fiorista ż; (1.3) fiorista ż
- źródła: