księżycówka

księżycówka (język polski)

księżycówka (1.1)

księżycówka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌcɕɛ̃w̃ʒɨˈt͡sufka], AS: [ḱśẽũ̯žycufka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. żart. spoż. nielegalnie pędzona wódka, rzekomo nocą, przy świetle księżyca

(1.2) icht. Leuresthes tenuis, gatunek małej morskiej ryby z rodziny Atherinopsidae, znanej głównie z powodu pory odbywania tarła oraz nietypowego dla ryb miejsca składania ikry; zob. też księżycówka w Wikipedii

(1.3) pot. muz. rodzaj akordeonu z klawiszami ułożonymi w kształt półksiężyca

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	księżycówka	księżycówki
dopełniacz	księżycówki	księżycówek
celownik	księżycówce	księżycówkom
biernik	księżycówkę	księżycówki
narzędnik	księżycówką	księżycówkami
miejscownik	księżycówce	księżycówkach
wołacz	księżycówko	księżycówki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bimber, samogon, gorzała, krzakówka, deptana, 1410, KPN (koniak pędzony nocą), prymucha, noska, łza sołtysa, sołtysówka, siwucha

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. księżyc m, Księżyc m, książę m, księżna ż

przym. księżycowy, księżycówkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) moonshine, moonlight; (1.2) grunion
• rosyjski: (1.1) самогон m

źródła: