samogon

samogon (język polski)

pędzenie samogonu (1.1)

wymowa:

IPA: [sãˈmɔɡɔ̃n], AS: [sãmogõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. nielegalnie pędzony napój alkoholowy o wysokiej zawartości alkoholu

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	samogon
dopełniacz	samogonu
celownik	samogonowi
biernik	samogon
narzędnik	samogonem
miejscownik	samogonie
wołacz	samogonie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) produkować / wytwarzać / pędzić samogon • pić / chlać samogon • upić się / urżnąć się samogonem • butelka / flaszka / szklanka / łyk samogonu • zapach / odór / smród samogonu

synonimy:

(1.1) samogonka, bimber, księżycówka, krzakówka, siwucha; eufem. żart. koniak pędzony nocą / KPN; reg. pozn. berbelucha

antonimy:

(1.1) monopolówka, monopolka, monopolowa

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przedgon mrz, samogonka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. самогон

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bimber

• białoruski: (1.1) самагон m, самагонка ż
• rosyjski: (1.1) самогон m, самогонка ż
• ukraiński: (1.1) самогон m, самогонка ż
• wilamowski: (1.1) samogün m

źródła: