książnica
książnica (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik książnica książnice dopełniacz książnicy książnic celownik książnicy książnicom biernik książnicę książnice narzędnik książnicą książnicami miejscownik książnicy książnicach wołacz książnico książnice
- przykłady:
- (1.1) Znajdujemy więc w książnicy niniwskiej zbiór zaklęć magicznych na wszelkie choroby i wszelkie przygody, napisany w starożytnym języku Akkadów (=Akadyjczyków), ponadto wykłady snów i cudownych zjawisk, traktaty o wróżbach i zaklinaniach, oraz urywki ze zbioru hymnów religijnych[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) biblioteka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. księgarnia ż, książka ż, księga ż, książczyna ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.1) bibliotheca ż, bibliotheca ż
- źródła:
- ↑ Gabriela Pianko, Praca pisarza, księgarza i bibliotekarza w starożytności, s. 48, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1955.