konstelacja (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃w̃stɛˈlaʦ̑ʲja], AS[kõũ̯stelacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.samogł.+n/m+szczelin.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gwiazdozbiór
(1.2) przen. układ, położenie, stan rzeczy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Konstelacja Wielkiej Niedźwiedzicy jest bardzo łatwa do rozpoznania na niebie półkuli północnej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) konfiguracja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. constellatio (con + stella)[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gwiazdozbiór
źródła:
  1.   Hasło „konstelacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Jan Flis, Szkolny słownik geograficzny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1982, s. 14.