konstelacja
konstelacja (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃w̃stɛˈlaʦ̑ʲja], AS: [kõũ̯stelacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konstelacja konstelacje dopełniacz konstelacji konstelacji / przest. konstelacyj[1] celownik konstelacji konstelacjom biernik konstelację konstelacje narzędnik konstelacją konstelacjami miejscownik konstelacji konstelacjach wołacz konstelacjo konstelacje
- przykłady:
- (1.1) Konstelacja Wielkiej Niedźwiedzicy jest bardzo łatwa do rozpoznania na niebie półkuli północnej.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) konfiguracja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. constellatio (con + stella)[2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gwiazdozbiór
- źródła:
- ↑ Hasło „konstelacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Jan Flis, Szkolny słownik geograficzny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1982, s. 14.