hejnał

hejnał (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxɛjnaw], AS: [χei ̯nau̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. melodia grana o określonej porze, przeważnie na instrumencie dętym; zwykle odgrywany z wieży; zob. też hejnał w Wikipedii

(1.2) muz. sygnał grany na trąbce, który wzywa do czegoś

(1.3) łow. ornit. charakterystyczny głos, który żurawie wydają o świcie i wieczorem

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hejnał	hejnały
dopełniacz	hejnału	hejnałów
celownik	hejnałowi	hejnałom
biernik	hejnał	hejnały
narzędnik	hejnałem	hejnałami
miejscownik	hejnale	hejnałach
wołacz	hejnale	hejnały

przykłady:

(1.1) W każde południe polskie radio transmituje hejnał z Krakowa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) melodia

(1.2) sygnał

(1.3) głos

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hejnalista m, hejnalistka ż, hejnalica ż, hejnałówka ż, hejnalistyka ż

przym. hejnałowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. hajnal → świt

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.2) hornsignal n
• niemiecki: (1.1) Hornsignal n; (1.2) Hornsignal n

źródła: