Wikisłownik

harap

harap (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈxarap], AS: [χarap]
ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) hist. bicz z krótkim trzonkiem i długim plecionym rzemieniem[1], używany głównie na psy myśliwskie podczas polowań par force[2]; zob. też harap w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikharapharapy
dopełniaczharapa / harapuharapów
celownikharapowiharapom
biernikharapharapy
narzędnikharapemharapami
miejscownikharapieharapach
wołaczharapieharapy
przykłady:
(1.1) Od ubitej zwierzyny przez dłuższą chwilę odganiać musiał ogary giętkim harapem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) knut, korbacz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bicz, batog
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) po harapie
etymologia:
niem. herab! → tutaj (okrzyk myśliwych przy poskramianiu psów)[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „harap” w: Krystyna Holly, Anna Żółtak, Słownik wyrazów zapomnianych, czyli słownictwo naszych lektur, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13283-3, s. 129.
  2. ↑ Marek P. Krzemień, 1000 słów o łowiectwie, Wydawnictwo MON, Warszawa 1986, ISBN 8311072604, s. 57.
  3. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) gryźć
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=harap&oldid=8506626”