figa
figa (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zob. figowiec pospolity
- (1.2) spoż. owoc figi (1.1)
- (1.3) przen. nic, zero
- (1.4) gest dłonią oznaczający figę (1.3)
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik figa figi dopełniacz figi fig celownik fidze figom biernik figę figi narzędnik figą figami miejscownik fidze figach wołacz figo figi
- przykłady:
- (1.1) W ogrodzie rosło kilka dorodnych fig.
- (1.2) Uwielbiam suszone figi.
- (1.3) Jak będziesz wybrzydzać, to figę dostaniesz.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) figowiec pospolity, drzewo figowe
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) jagoda pozorna
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- figa z makiem • nie zbieraj z ciernia fig
- etymologia:
- (1.1-2) śwn. vīge < łac. fīcus[1]
- (1.3) od (1.4)
- (1.4) Od zwrotu pokazać figę, który najprawdopodobniej imituje wł. far la fica → wyśmiewać urągającym gestem[2]
- uwagi:
- zobacz też: figi
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: figowiec
- angielski: (1.2) fig
- arabski: (1.2) تينة ż (tīna)
- baskijski: (1.1) pikondo; (1.2) piku
- bułgarski: (1.2) смокиня ż
- czeski: (1.2) fík m
- duński: (1.2) figen w
- esperanto: (1.2) figo
- francuski: (1.2) figue ż
- hebrajski: (1.1) תאנה ż (te’ena); (1.2) תאנה ż (te’ena)
- hindi: (1.2) अञ्जीर m
- hiszpański: (1.1) higuera ż; (1.2) higo m; (1.4) higa ż
- interlingua: (1.2) fico
- islandzki: (1.2) fíkja ż
- jidysz: (1.2) פֿײַג ż (fajg)
- kataloński: (1.2) figa ż
- łaciński: (1.2) ficus m/ż
- macedoński: (1.2) смоква ż
- nepalski: (1.2) अन्जीर
- niemiecki: (1.2) Feige ż
- norweski (bokmål): (1.2) fiken m
- nowogrecki: (1.1) συκιά ż; (1.2) σύκο n
- rosyjski: (1.1) инжир m, смоковница ż, фига ż; (1.2) инжир m; (1.3) фига ż; (1.4) фига ż, кукиш m
- rumuński: (1.1) smochin m; (1.2) smochină ż
- słowacki: (1.2) figa ż
- szwedzki: (1.2) fikon n
- ukraiński: (1.1) інжир m, фіга ż
- węgierski: (1.2) füge
- wilamowski: (1.1) fajg ż, fȧjǵ ż, faeiǵ ż, fȧjg ż; (1.2) fajg ż, fȧjǵ ż, faeiǵ ż, fȧjg ż; (1.4) fajg ż, fȧjǵ ż, faeiǵ ż, fȧjg ż
- włoski: (1.2) fico m
- źródła:
figa (język kataloński)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
figa (język prowansalski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz prowansalski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
figa (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik figa figy dopełniacz figy fíg celownik fige figám biernik figu figy miejscownik fige figách narzędnik figou figami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 179.
figa (język słoweński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staro-wysoko-niemiecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.