fekalia

fekalia (język polski)

wymowa:

IPA: [fɛˈkalʲja], AS: [fekalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) odchody ludzkie gromadzące się w kanalizacji i szambach; zob. też fekalia w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	fekalia
dopełniacz	fekaliów
celownik	fekaliom
biernik	fekalia
narzędnik	fekaliami
miejscownik	fekaliach
wołacz	fekalia

przykłady:

(1.1) Pojemnik na fekalia, łóżko, stół, na którym miały powstawać rewolucyjne teorie, wieszak, krzesło i plansze – wszystko powędrowało do magazynów Muzeum Podhalańskiego przy ul. Sobieskiego.

(1.1) U sąsiada fekalia wypłynęły z muszli i wanny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odchody

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. fekalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. faecālia < łac. faex + -ālis

uwagi:

forma „fakalia” jest błędna

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) faeces, night soil, amer. feces
• duński: (1.1) fækalier lm
• hiszpański: (1.1) heces ż lm
• niemiecki: (1.1) Fäkalien lm
• słowacki: (1.1) fekálie
• ukraiński: (1.1) фекалії lm

źródła: