kanalizacja
kanalizacja (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌkãnalʲiˈzat͡sʲja], AS: [kãnalʹizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) system urządzeń sanitarnych służących do odprowadzania ścieków
- (1.2) zespół urządzeń do oczyszczania ścieków
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kanalizacja kanalizacje dopełniacz kanalizacji kanalizacji / przest. kanalizacyj[1] celownik kanalizacji kanalizacjom biernik kanalizację kanalizacje narzędnik kanalizacją kanalizacjami miejscownik kanalizacji kanalizacjach wołacz kanalizacjo kanalizacje
- przykłady:
- (1.1) Kanalizacja odprowadza wodę poza budynek.
- (1.2) Ścieki są odprowadzane i oczyszczane w kanalizacji.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kanał m, kanaliza ż, skanalizowanie n
- czas. kanalizować ndk., skanalizować dk.
- przym. kanalizacyjny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sewer
- francuski: (1.1) égout m
- hiszpański: (1.1) alcantarillado m
- japoński: (1.1) 下水道
- nowogrecki: (1.1) αποχέτευση ż
- portugalski: (1.1) efluente
- słowacki: (1.1) kanalizácia
- sycylijski: (1.1) cunnuttu
- ukraiński: (1.1) каналіза́ція ż
- włoski: (1.1) fognatura ż
- źródła:
- ↑ Hasło „kanalizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 29.