kanalizacyjny
kanalizacyjny (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌkãnalʲizaˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [kãnalʹizacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z kanalizacją, dotyczący kanalizacji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kanalizacyjny kanalizacyjna kanalizacyjne kanalizacyjni kanalizacyjne dopełniacz kanalizacyjnego kanalizacyjnej kanalizacyjnego kanalizacyjnych celownik kanalizacyjnemu kanalizacyjnej kanalizacyjnemu kanalizacyjnym biernik kanalizacyjnego kanalizacyjny kanalizacyjną kanalizacyjne kanalizacyjnych kanalizacyjne narzędnik kanalizacyjnym kanalizacyjną kanalizacyjnym kanalizacyjnymi miejscownik kanalizacyjnym kanalizacyjnej kanalizacyjnym kanalizacyjnych wołacz kanalizacyjny kanalizacyjna kanalizacyjne kanalizacyjni kanalizacyjne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Na przełomie listopada i grudnia gmina Poronin ogłosi przetarg na wykonanie głównego ciągu kanalizacyjnego na Stasikówce i w Suchem[1].
- (1.1) Ponownie została poruszona sprawa przyłączenia gospodarstw do sieci kanalizacyjnej[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kanalizacja ż, kanał m, kanalik m, kanalarz m, kanalizowanie n, skanalizowanie n
- czas. kanalizować ndk., skanalizować dk.
- przym. kanałowy
- przysł. kanalizacyjnie, kanałowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) каналізацыйны
- bułgarski: (1.1) канализационен
- rosyjski: (1.1) канализационный
- słowacki: (1.1) kanalizačný
- ukraiński: (1.1) каналізаційний
- źródła:
- ↑ Kronika regionalna, „Tygodnik Podhalański”, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jolanta Flach, W Gminie Szaflary, „Tygodnik Podhalański”, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.