dzierlatka (język polski) edytuj

 
dzierlatka (1.1)
wymowa:
IPA[ʥ̑ɛrˈlatka], AS[ʒ́erlatka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. mały ptak z rodziny skowronków, ze szczeciniastym czubem na głowie, ubarwiony na brązowo; zob. też dzierlatka zwyczajna w Wikipedii
(1.2) młoda, wesoła, trzpiotowata dziewczyna[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na płocie przysiadła dzierlatka i zaczęła czyścić piórka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pośmieciuszka[2], śmieciuszka[2], śmieciuszek[2], pośmieciucha[2], fagas[2], st.pol. dziurlatka[2], st.pol. dziurładka[2]; gw. (Górny Śląsk) świyrgołuszka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ptak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. dziurlatka, st.pol. dziurładka
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „dzierlatka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6   Hasło „Dzierlatka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 645.