duchowość
duchowość (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) to, co duchowe, co odnosi się do życia wewnętrznego człowieka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik duchowość duchowości dopełniacz duchowości duchowości celownik duchowości duchowościom biernik duchowość duchowości narzędnik duchowością duchowościami miejscownik duchowości duchowościach wołacz duchowości duchowości
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) metafizyczność, religijność
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. duch m, duszek m, dusza ż, duchowny m, duchowieństwo n, uduchowienie n
- przym. duchowy, duchowny
- przysł. duchowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) spirituality
- arabski: (1.1) روحانية ż
- baskijski: (1.1) espiritualtasun, espiritualitate
- białoruski: (1.1) духоўнасць ż
- chiński standardowy: (1.1) 精神性 (jīngshénxìng)
- francuski: (1.1) spiritualité ż
- hindi: (1.1) आध्यात्मिकता ż (ādhyātmikatā)
- hiszpański: (1.1) espiritualidad ż
- interlingua: (1.1) spiritualitate
- koreański: (1.1) 정신성 (chŏngsinsŏng), 영성 (yŏngsŏng)
- łaciński: (1.1) spiritalitas ż
- niderlandzki: (1.1) spiritualiteit ż
- niemiecki: (1.1) Spiritualität ż
- nowogrecki: (1.1) πνευματικότητα ż
- portugalski: (1.1) espiritualidade ż
- rosyjski: (1.1) духовность ż
- ukraiński: (1.1) духовність ż
- włoski: (1.1) spiritualità ż
- źródła: