doskonały
doskonały (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) skończony, perfekcyjny; taki, któremu nic nie brakuje, w którym już nic nie da się ulepszyć
- (1.2) wspaniały, bardzo dobry, najlepszy z możliwych, pozbawiony wad
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik doskonały doskonała doskonałe doskonali doskonałe dopełniacz doskonałego doskonałej doskonałego doskonałych celownik doskonałemu doskonałej doskonałemu doskonałym biernik doskonałego doskonały doskonałą doskonałe doskonałych doskonałe narzędnik doskonałym doskonałą doskonałym doskonałymi miejscownik doskonałym doskonałej doskonałym doskonałych wołacz doskonały doskonała doskonałe doskonali doskonałe stopień wyższy doskonalszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik doskonalszy doskonalsza doskonalsze doskonalsi doskonalsze dopełniacz doskonalszego doskonalszej doskonalszego doskonalszych celownik doskonalszemu doskonalszej doskonalszemu doskonalszym biernik doskonalszego doskonalszy doskonalszą doskonalsze doskonalszych doskonalsze narzędnik doskonalszym doskonalszą doskonalszym doskonalszymi miejscownik doskonalszym doskonalszej doskonalszym doskonalszych wołacz doskonalszy doskonalsza doskonalsze doskonalsi doskonalsze stopień najwyższy najdoskonalszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najdoskonalszy najdoskonalsza najdoskonalsze najdoskonalsi najdoskonalsze dopełniacz najdoskonalszego najdoskonalszej najdoskonalszego najdoskonalszych celownik najdoskonalszemu najdoskonalszej najdoskonalszemu najdoskonalszym biernik najdoskonalszego najdoskonalszy najdoskonalszą najdoskonalsze najdoskonalszych najdoskonalsze narzędnik najdoskonalszym najdoskonalszą najdoskonalszym najdoskonalszymi miejscownik najdoskonalszym najdoskonalszej najdoskonalszym najdoskonalszych wołacz najdoskonalszy najdoskonalsza najdoskonalsze najdoskonalsi najdoskonalsze
- przykłady:
- (1.1) …komunizm pragnął lepszego, bardziej humanitarnego społeczeństwa - lecz zrodził masowy ucisk. Był odbiciem optymistycznej wiary w potęgę rozumu władną zbudować społeczeństwo doskonałe[1].
- (1.2) To doskonałe miejsce na budowę naszego domu.
- (1.2) Ciasto ze śliwkami było doskonałe.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) cisza doskonała • istota doskonała • próżnia doskonała • społeczeństwo doskonałe
- synonimy:
- (1.1) idealny, perfekcyjny, zupełny
- (1.2) bezkonkurencyjny, bez zarzutu, nienaganny, nieporównany, perfekcyjny, pierwszorzędny, przedni, przewyborny, wyborny, wyborowy, wyśmienity, tip-top, znakomity, z prawdziwego zdarzenia
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. doskonałość ż, udoskonalenie n, doskonalenie n, udoskonalanie n
- czas. doskonalić ndk., udoskonalić dk.
- przysł. doskonale
- wykrz. doskonale
- związki frazeologiczne:
- morderstwo doskonałe • zbrodnia doskonała
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) ፍጹም
- angielski: (1.1) perfect
- arabski: (1.1) جيد, مثالي (1.2) كامل
- białoruski: (1.1) абсалютны, ідэальны; (1.2) дасканалы
- czeski: dokonalý, skvělý
- esperanto: (1.1) perfekta
- francuski: (1.1) idéal, parfait
- hiszpański: (1.1) perfecto; (1.2) perfecto
- jidysz: (1.1) אידעאַל (ideal)
- niderlandzki: (1.1) perfect, volmaakt, ideaal; (1.2) perfect
- niemiecki: (1.1) prima
- nowogrecki: (1.1) τέλειος; (1.2) τέλειος
- pali: (1.1) anūna
- rosyjski: (1.1) совершенный
- sanskryt: (1.1) संस्कृत, अत्यन्त
- słowacki: (1.1) dokonalý; (1.2) dokonalý
- ukraiński: (1.1) досконалий
- walijski: (1.1) perffaith; (1.2) perffaith
- włoski: (1.1) perfetto
- źródła:
- ↑ Kultura, nr 5(500), Paryż, 1989 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.