udoskonalenie

udoskonalenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌudɔskɔ̃naˈlɛ̃ɲɛ], AS: [udoskõnalẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od udoskonalić

odmiana:

(1.1) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	udoskonalenie
dopełniacz	udoskonalenia
celownik	udoskonaleniu
biernik	udoskonalenie
narzędnik	udoskonaleniem
miejscownik	udoskonaleniu
wołacz	udoskonalenie

przykłady:

(1.1) Sytuacjoniści nie uznawali własności intelektualnej, głosili, że idee, myśli i dzieła należą do tych, którzy potrafią je udoskonalić. I przywłaszczali sobie wszystko, co ich zdaniem na udoskonalenie zasługiwało: przechwytywali.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ulepszenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. doskonałość ż, doskonalenie n, udoskonalanie n

czas. udoskonalić dk., udoskonalać ndk., doskonalić ndk.

przym. doskonały

przysł. doskonale

wykrz. doskonale

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) improvement
• arabski: (1.1) تحسين, تحسن
• francuski: (1.1) perfectionnement m
• irlandzki: (1.1) feabhas m

źródła: