wymowa:
IPA[ˌdɔ̃mʲĩˈnat͡sʲja], AS[dõmʹĩnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. przeważanie, panowanie nad czymś
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
(1.1) Kiedy jedna grupa kontroluje drugą grupę i używa niehumanitarnych środków, by podtrzymać dominację, mamy do czynienia z apartheidem (…)[1]
(1.1) Ponad pół wieku Europa Wschodnia znajdowała się pod dominacją radziecką.
(1.1) Przed muzułmańską dominacją Sycylia przez kilka stuleci stanowiła jedną z prowincji Cesarstwa Bizantyjskiego ze stolicą w Syrakuzach, gdzie znajdowały się najważniejsze ośrodki administracyjne[2].
składnia:
(1.1) dominacja + D. nad + N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hegemonia, panowanie, przewaga, wyższość, supremacja, prymat; przest. preponderancja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. dominować, zdominować
rzecz. domena ż, dominowanie n, dominator m, dominatorka ż
przym. dominacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją W. Doroszewskiego zaleca stosować zamiast tego słowa synonimiczne „panowanie”, „przewaga” i „górowanie[3].
Wielki słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją A. Markowskiego określa to słowo jako nadużywane w języku prasy i zaleca używać synonimicznych „przewaga” i „panowanie[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Izraelski aktywista: moje państwo prowadzi politykę apartheidu [WYWIAD] [w:] wiadomosci.onet.pl
  2. Maciej Klimiuk, Piotr Bachtin, Azja i Afryka: inność – odmienność – różnorodność, s. 28, Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego, 2014.
  3. Hasło „dominacja” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 121.
  4. Hasło „dominacja” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 190.