deklinować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) jęz. odmieniać przez przypadki
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Czyż nie dziwnym jest, choć w tekście powtarzane jest słowoHolocaust”, to ani razu nie pada słowoNiemcy”, natomiast słowaPolacyiArmia Krajowadeklinowane nieustannie?[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przypadkować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. deklinacja ż, deklinowanie n
przym. deklinacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Rzecznik Prasowy Śzżak, Tadeusz Filipkowski, Gazeta Wyborcza, 10/08/1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.