deklinere

deklinere (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) jęz. deklinować

odmiana:

(1.1) at deklinere, deklinerer, deklinerede, deklineret

przykłady:

(1.1) Hvor svært er det at deklinere polske substantiver? → Jak trudno jest deklinować polskie rzeczowniki?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bøje

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. deklination

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. declinare

uwagi:

por. konjugere

źródła: