det polske alfabet (1.1)
wymowa:
Dania: [ˈpoˀlsk]?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) polski (odnoszący się do państwa Polska)

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) (język) polski
odmiana:
(1) polsk, polsk, polske
przykłady:
(1.1) Hvad hedder den polske præsident?Jak nazywa się polski prezydent?
(2.1) Kan du sige det polsk?Czy możesz powiedzieć to po polsku?
składnia:
kolokacje:
(1.1) polsk statsborgerskabobywatelstwo polskiepolske zlotyzłoty polski
(2.1) polskpo polsku
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Polen n, polak w
związki frazeologiczne:
(1.1) bo på polskżyć na kocią łapępolsk rigsdagchaotyczne, niezdolne do podjęcia decyzji posiedzenie
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) polski

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(2.1) (język) polski, polszczyzna
odmiana:
(1.1) polsk, polsk, polske
(2.1) en polsk, polsken lub nieodm. w rodzaju nijakim
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. Polen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) polski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) jęz. język polski
odmiana:
(1.1) polsk, polsk, polske
przykłady:
(2.1) Polsk er det offisielle språk i Polen.Polski jest językiem urzędowym w Polsce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. polakk, Polen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) polski[1]
odmiana:
(1.1) polsk, polskt, polska
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) fornpolsk
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. Polen
związki frazeologiczne:
(1.1) polsk riksdagpolsk notationomvänd polsk notation
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: przymiotniki określające kraje Europy w języku szwedzkim
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen