wymowa:
IPA[ˈdɛjism̥], AS[dei ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.epenteza i ̯ , ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. filoz. pogląd filozoficzny zakładający istnienie jakiejś nieokreślonej dokładnie duchowej siły sprawczej, która stworzyła świat materialny i prawa nim rządzące, jednak nie ingeruje ona bezpośrednio w jego działanie; zob. też deizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm;
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. deista mos, deistka ż
przym. deistyczny
przysł. deistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. deusbóg, bożek
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) deizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. deist
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: