dźgnięcie

dźgnięcie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ugodzenie ostrym przedmiotem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dźgnięcie	dźgnięcia
dopełniacz	dźgnięcia	dźgnięć
celownik	dźgnięciu	dźgnięciom
biernik	dźgnięcie	dźgnięcia
narzędnik	dźgnięciem	dźgnięciami
miejscownik	dźgnięciu	dźgnięciach
wołacz	dźgnięcie	dźgnięcia

przykłady:

(1.1) Zanim się przeto oparło stopę na podłodze, można było dostać dziesięć kul, albo dźgnięć nożem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dźgnięcie bagnetem / nożem / nożycami / nożyczkami / scyzorem / scyzorykiem / szpikulcem / sztyletem / szydłem / widelcem

synonimy:

(1.1) ukłucie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. dźgnąć dk., dźgnąć się dk., dźgać ndk., dźgać się ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dźgnąć + -ęcie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stab
• włoski: (1.1) pugnalata ż

źródła: