stab

stab (język angielski)

wymowa:

enPR: stăb, IPA: /stæb/, SAMPA: /st{b/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) dźgnięcie

(1.2) przen. fala, przypływ (np. żalu, smutku), ukłucie (np. zazdrości)

(1.3) pot. próba, podejście

czasownik przechodni

(2.1) dźgać, pchnąć nożem coś/kogoś

(2.2) wbić, wbijać w coś nóż (np. mięso)

(2.3) dźgnąć, szturchnąć, tknąć mocno palcem

czasownik zwrotny

(3.1) stab oneself → zranić, dźgnąć się, pchnąć się nożem

odmiana:

(1) lp stab; lm stabs

(2) stab, stabbed, stabbed, stabs, stabbing

(3) stab, stabbed, stabbed, stabs, stabbing (oneself)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) stab of sth → przypływ/ukłucie czegoś

(1.3) to take a stab at sth/doing sth → spróbować coś zrobić

synonimy:

(1.3) attempt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stabbing

przym. stabbing, stabby

związki frazeologiczne:

to stab in the back → wbić nóż w plecy

to stab somebody in the heart → wbić komuś nóż w serce

to stab somebody to death → zadźgać kogoś na śmierć

etymologia:

uwagi:

źródła:

stab (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) sztab

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. stabo, stabejo, stabestro, ĉefstabo

przym. staba

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Stab

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).

źródła:

stab (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) sztab

odmiana:

(1.1) en stab, staben, staber, staberna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: