wymowa:
IPA[ʦ̑ɨˈtɔvaʨ̑], AS[cytovać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zacytować)

(1.1) dokładnie przytaczać w swojej wypowiedzi lub tekście słowa innej wypowiedzi lub fragmentu tekstu[1]
odmiana:
(1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Maritain cytuje gdzieś Boccaccia, który w komentarzu do Dantego powiedział: "Poezja jest teologią"[2].
składnia:
(1.1) cytować + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przytaczać, przywoływać, podawać, powoływać się (na)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cytat m, cytacik m, cytacja ż, cytata ż, cytowanie n, zacytowanie n
czas. zacytować dk.
przym. cytacyjny, cytatowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. cito
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „cytować” w: SJP.pl.
  2. Czesław Miłosz, Abecadło Miłosza, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.