zacytować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌzaʦ̑ɨˈtɔvaʨ̑], AS[zacytovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. cytować)

(1.1) aspekt dokonany od: cytować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Sygnalizując zaledwie rozległą problematykę symbolu, zacytujmy wypowiedzi dwóch autorów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cytat m, cytacik m, cytacja ż, cytata ż, cytowanie n, zacytowanie n
czas. cytować ndk.
przym. cytacyjny, cytatowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: cytować
źródła:
  1. Stanisław Dąbek, Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku : 1900-1995, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.