Wikisłownik

cyrkiel

Podobna pisownia Podobna pisownia: Cyrkiel

cyrkiel (język polski) edytuj

 
cyrkle (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʦ̑ɨrʲcɛl], AS: [cyrʹḱel], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przyrząd składający się z dwóch ramion, służący do rysowania okręgów; zob. też cyrkiel w Wikipedii
(1.2) daw. gw. (Warszawa) areszt policyjny[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikcyrkielcyrkle
dopełniaczcyrklacyrkli
celownikcyrklowicyrklom
biernikcyrkielcyrkle
narzędnikcyrklemcyrklami
miejscownikcyrklucyrklach
wołaczcyrklucyrkle
przykłady:
(1.1) Nie rysuj kółek od ręki, weź cyrkiel.
składnia:
kolokacje:
(1.1) używać cyrkla • rysować cyrklem
synonimy:
(1.2) gw. (Warszawa) cyrk[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cyrk m, wycyrklowanie n, cyrklowanie n, cyrkówka ż
czas. cyrklować ndk., wycyrklować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Zirkel < łac. circulus → krążek; zdrobn. od łac. circus → krąg[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: areszt
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Bronisław Wieczorkiewicz, Gwara warszawska dawniej i dziś, wyd. drugie rozszerzone, PIW, Warszawa 1968, s. 68.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 49.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cyrkiel&oldid=8284298”