chrupiący (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) ims. przymiotnikowy czynny od: chrupać

przymiotnik jakościowy

(2.1) taki, który chrupie
odmiana:
(1.1) (2.1)
przykłady:
(2.1) W dzwoniącej łańcuchami oborze trwał chrupiący niegłośny hałas żucia, mleka strzykającego w naczynie i kroków stąpających po zgnojonej słomie[1].
(2.1) Z tegom wyrosła i jako ten wiater nie będę się tłukła po świecie, nie! szeptała z mocą, zwolniła nieco, bo zapadała miejscami w chrupiący śnieg po kolana, że trepy trzeba było wyciągać![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chrup mrz, chrupot mrz, chrupanie n, chrupotanie n, chrupnięcie n, chrupka ż
czas. chrupać ndk., chrupnąć dk.
przym. chrupki
przysł. chrupko
wykrz. chrup, chrup, chrup
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. chrupać + -ący
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: