bednarka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bɛdˈnarka], AS[bednarka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) inaczej bednarstwo
(1.2) inaczej bednarzowa
(1.3) kobieta bednarz[1]
(1.4) bud. taśma stalowa o przekroju spłaszczonego prostokąta, zwijana w kręgi; używana m.in. w instalacjach odgromowych lub jako zbrojenie w stropach Kleina
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Dariusz twierdzi, że bednarka jest dzisiaj zupełnie nieopłacalna.
(1.2) Stara bednarka chce, by synowie kontynuowali zawód jej męża.
(1.3) Weronika wierzy, że będąc bednarką zbliży się do tradycji i wyzwoli się duchowo.
(1.4) Uchwyty do rynien wykonano z niedrogiej bednarki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bednarstwo
(1.2) bednarzowa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bednarstwo n, bednarz m, bednarzowa ż, bednarczyk m
przym. bednarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bednarstwo
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bednarzowa
źródła:
  1.   Hasło „bednarka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.