architektka (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌarxʲiˈtɛktka], AS[arχʹitektka], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot.[1] kobieta projektująca budynki oraz obiekty infrastruktury w zakresie architektury
(1.2) przen. pot. kobieta będąca twórczynią, kreatorką czegoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Za pierwszą amerykańską architektkę należy uznać Louise Blanchard Bethune.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) metabolistka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. architektura ż, architektonika ż
forma męska architekt m
przym. architektoniczny
przysł. architektonicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. architekt + -ka < gr. ἀρχιτέκτων
uwagi:
Forma oceniana przez językoznawców jako niepoprawna[2].
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: architekt
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Maria Wtorkowska, O żeńskich formach nazw zawodów, tytułów i stanowisk w języku polskim, „Slavistična revija”, 67(2)/2019, s. 227.

architektka (język czeski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) architektka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma męska architekt m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) architektka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. architektúra ż, architektonika ż
forma męska architekt m
przym. architektúrny, architektský, architektonický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: