abiogeneza

abiogeneza (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌabʲjɔɡɛ̃ˈnɛza], AS: [abʹi ̯ogẽneza], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j , ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: a•bio•ge•ne•za

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. spontaniczne powstawanie życia z materii nieożywionej; zob. też abiogeneza w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	abiogeneza	abiogenezy
dopełniacz	abiogenezy	abiogenez
celownik	abiogenezie	abiogenezom
biernik	abiogenezę	abiogenezy
narzędnik	abiogenezą	abiogenezami
miejscownik	abiogenezie	abiogenezach
wołacz	abiogenezo	abiogenezy

przykłady:

(1.1) Pierwszym krokiem obalającym teorię arystotelowskiej abiogenezy było wykazanie przez Włocha Francesco Rediego w 1668, że robaki obserwowane w gnijącym mięsie nie powstają samoistnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) samorództwo

antonimy:

(1.1) biogeneza

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. abiogenny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. α- (a-) + gr. βίος (bios) → życie + gr. γένεσις (génesis) → rodzenie, tworzenie

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) абіягенез m
• bułgarski: (1.1) абиогенеза ż, абиогенезис m
• esperanto: (1.1) abiogenezo
• francuski: (1.1) abiogenèse ż
• hiszpański: (1.1) abiogénesis ż
• interlingua: (1.1) abiogenese, abiogenesis
• niemiecki: (1.1) Abiogenese ż
• nowogrecki: (1.1) αβιογένεση ż
• rosyjski: (1.1) абиогенез m
• słowacki: (1.1) abiogenéza ż
• ukraiński: (1.1) абіогенез m
• węgierski: (1.1) abiogenezis
• włoski: (1.1) abiogenesi ż

źródła: