gnić

gnić (język polski)

liść gnije (1.1)

wymowa:

IPA: [ɟɲiʨ̑], AS: [ǵńić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) ulegać procesowi rozkładu pod wpływem działania drobnoustrojów: bakterii i grzybów

(1.2) przen. ulegać degeneracji

(1.3) pot. przen. przebywać gdzieś z lenistwa lub wygodnictwa

(1.4) pot. przen. przebywać gdzieś pod przymusem lub w złych warunkach

odmiana:

(1.1-4) koniugacja Xa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		gnić
czas teraźniejszy		gniję	gnijesz	gnije	gnijemy	gnijecie	gniją
czas przeszły	m	gniłem	gniłeś	gnił	gniliśmy	gniliście	gnili
	ż	gniłam	gniłaś	gniła	gniłyśmy	gniłyście	gniły
	n	gniłom	gniłoś	gniło
tryb rozkazujący		niech gniję	gnij	niech gnije	gnijmy	gnijcie	niech gniją
pozostałe formy czas przyszły m będę gnił, będę gnić będziesz gnił, będziesz gnić będzie gnił, będzie gnić będziemy gnili, będziemy gnić będziecie gnili, będziecie gnić będą gnili, będą gnić ż będę gniła, będę gnić będziesz gniła, będziesz gnić będzie gniła, będzie gnić będziemy gniły, będziemy gnić będziecie gniły, będziecie gnić będą gniły, będą gnić n będę gniło, będę gnić będziesz gniło, będziesz gnić będzie gniło, będzie gnić czas zaprzeszły m gniłem był gniłeś był gnił był gniliśmy byli gniliście byli gnili byli ż gniłam była gniłaś była gniła była gniłyśmy były gniłyście były gniły były n gniłom było gniłoś było gniło było forma bezosobowa czasu przeszłego gnito tryb przypuszczający m gniłbym, byłbym gnił gniłbyś, byłbyś gnił gniłby, byłby gnił gnilibyśmy, bylibyśmy gnili gnilibyście, bylibyście gnili gniliby, byliby gnili ż gniłabym, byłabym gniła gniłabyś, byłabyś gniła gniłaby, byłaby gniła gniłybyśmy, byłybyśmy gniły gniłybyście, byłybyście gniły gniłyby, byłyby gniły n gniłobym, byłobym gniło gniłobyś, byłobyś gniło gniłoby, byłoby gniło imiesłów przymiotnikowy czynny m gnijący, niegnijący ż gnijąca, niegnijąca gnijące, niegnijące n gnijące, niegnijące imiesłów przysłówkowy współczesny gnijąc, nie gnijąc rzeczownik odczasownikowy gnicie, niegnicie

przykłady:

(1.1) Przy drodze do szkoły od tygodnia gnije zdechły kot.

(1.1) Z powodu opadów deszczu na polach gnije niesprzątnięte zboże.

(1.2) Katastrofiści twierdzą, że nasz świat gnije, a koniec jego bliski.

(1.3) Mój mąż potrafi godzinami gnić w fotelu przed telewizorem z piwem w ręce.

(1.4) Synu, jak będziesz kradł, to będziesz latami gnił w więzieniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) psuć się, tęchnąć

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rozkładać się

hiponimy:

(1.1) butwieć

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zgnilizna ż, zgnilec m, zgniłek m, zgniłka ż, gnicie n, zgnicie n

czas. zgnić, podgnić, nadgnić

przym. zgniły, gnilny

związki frazeologiczne:

dzisiaj żyjem, jutro gnijem • dziś się żyje, jutro gnije • dzisiaj życie, jutro gnicie • gnić w ziemi • gdy chłop baby nie bije, to jej wątroba gnije / jak się baby nie bije, to jej wątroba gnije • ryba zawsze zaczyna gnić od głowy

etymologia:

prasł. *gniti → 'psuć się, rozkładać się, butwieć, próchnieć'

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rot; (1.2) decay; (1.3) laze around; (1.4) rot away
• białoruski: (1.1) гнісці, гніць; (1.2) гнісці, гніць; (1.4) гнісці, гніць
• bułgarski: (1.1) гния; (1.4) гния
• duński: (1.1) rådne, rådne op, forrådne, fordærve; (1.3) rådne op; (1.4) rådne op
• esperanto: (1.1) putri
• francuski: (1.1) pourrir
• hiszpański: (1.1) pudrirse
• japoński: (1.1) 腐敗する
• litewski: (1.1) pūti, švinkti, trūnyti
• łotewski: (1.1) pūt
• niemiecki: (1.1) faulen, verfaulen; (1.2) degenerieren
• nowogrecki: (1.1) σαπίζω
• ukraiński: (1.1) гнити
• wilamowski: (1.1) fauła; (1.2) fauła; (1.3) fauła; (1.4) fauła
• włoski: (1.1) marcire, putrefare

źródła: