Wyg
Wyg (język polski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w północno-zachodniej Rosji, uchodzi do Zatoki Oneskiej Morza Białego; zob. też Wyg w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Wyg Wygi dopełniacz Wygu[1] Wygów celownik Wygowi Wygom biernik Wyg Wygi narzędnik Wygiem Wygami miejscownik Wygu Wygach wołacz Wygu Wygi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Wygu • nad Wygiem • Wyg wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Wygu • pływać / płynąć Wygiem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Выг
- czeski: (1.1) Vyg
- litewski: (1.1) Vygas
- niemiecki: (1.1) Wyg
- rosyjski: (1.1) Выг
- włoski: (1.1) Vyg
- źródła:
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 193.