Morze Białe

Morze Białe (język polski)

Morze Białe (1.1)

Morze Białe (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmɔʒɛ ˈbʲjawɛ], AS: [može bʹi ̯au̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. morze śródlądowe między Półwyspem Kolskim a wybrzeżem północnej Rosji; zob. też Morze Białe w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Morze Białe	Morza Białe
dopełniacz	Morza Białego	Mórz Białych
celownik	Morzu Białemu	Morzom Białym
biernik	Morze Białe	Morza Białe
narzędnik	Morzem Białym	Morzami Białymi
miejscownik	Morzu Białym	Morzach Białych
wołacz	Morze Białe	Morza Białe

przykłady:

(1.1) Kanał Białomorsko-Bałtycki łączy Morze Bałtyckie i Morze Białe.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Arktyka

meronimy:

(1.1) Zatoka Oneska, Zatoka Dwińska, Zatoka Mezeńska, Kandałaksza

wyrazy pokrewne:

rzecz. Białe Morza nmos

przym. białomorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) White Sea
• baskijski: (1.1) Itsaso Zuria
• białoruski: (1.1) Белае мора n
• bułgarski: (1.1) Бяло море n
• czeski: (1.1) Bílé moře n
• duński: (1.1) Hvidehavet n
• estoński: (1.1) Valge meri
• fiński: (1.1) Vienanmeri
• francuski: (1.1) mer Blanche
• hiszpański: (1.1) mar Blanco m
• litewski: (1.1) Baltoji jūra ż
• łotewski: (1.1) Baltā jūra ż
• niemiecki: (1.1) Weißes Meer n, Weißmeer n
• nowogrecki: (1.1) Λευκή Θάλασσα ż
• pendżabski: (1.1) ਚਿੱਟਾ ਸਮੁੰਦਰ m
• rosyjski: (1.1) Бе́лое мо́ре n
• słowacki: (1.1) Biele more n
• szwedzki: (1.1) Vita havet
• ukraiński: (1.1) Біле море n
• węgierski: (1.1) Fehér-tenger
• włoski: (1.1) Mar Bianco m

źródła: