Tyburcjusz

Tyburcjusz (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Tyburcjusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tyburcjusz	Tyburcjuszowie
dopełniacz	Tyburcjusza	Tyburcjuszów
celownik	Tyburcjuszowi	Tyburcjuszom
biernik	Tyburcjusza	Tyburcjuszów
narzędnik	Tyburcjuszem	Tyburcjuszami
miejscownik	Tyburcjuszu	Tyburcjuszach
wołacz	Tyburcjuszu	Tyburcjuszowie
depr. M. i W. lm: (te) Tyburcjusze

przykłady:

(1.1) Według legendy ojcem Tyburcjusza był prefekt Rzymu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Tyburcjusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Tyburcjusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Tyburcjusz • święty / błogosławiony Tyburcjusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Tyburcjusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Tyburcjusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Tyburcjusz • dzień imienin / imieniny Tyburcjusza • na Tyburcjusza (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Tyburcja ż, Tyburcy m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Tiburtius

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Tiburtius
• łaciński: (1.1) Tiburtius m
• włoski: (1.1) Tiburzio m

źródła: