karmel

karmel (język polski)

karmel (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkarmɛl], AS: [karmel] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. brązowy barwnik spożywczy, otrzymywany przez ogrzewanie cukru, sacharozy lub glukozy, używany jako dodatek do słodyczy, deserów i piwa

(1.2) rel. klasztor zakonu karmelitów lub karmelitanek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	karmel
dopełniacz	karmelu
celownik	karmelowi
biernik	karmel
narzędnik	karmelem
miejscownik	karmelu
wołacz	karmelu

przykłady:

(1.1) Mama kupiła mi baton z karmelem i orzechami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cukier palony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karmelarstwo n, karmelarnia ż, karmelarz mos, karmelarka ż, karmelizacja ż, karmelek m

czas. karmelizować ndk.

przym. karmelowy, karmelkowy, karmelarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. caramel → cukierek karmelkowy o kształcie przypominającym rurkę

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) caramel
• arabski: (1.1) كراميل
• baskijski: (1.1) karamelu
• białoruski: (1.1) карамель ż
• bułgarski: (1.1) карамел m
• chorwacki: (1.1) karamel m
• czeski: (1.1) karamel m
• esperanto: (1.1) karamelo
• estoński: (1.1) karamell
• grenlandzki: (1.1) kukkarnaaq
• hiszpański: (1.1) caramelo m
• ido: (1.1) karamelo
• interlingua: (1.1) caramello
• litewski: (1.1) karamelė ż
• rosyjski: (1.1) карамель ż
• rumuński: (1.1) caramel n
• słowacki: (1.1) karamel m
• słoweński: (1.1) karamel m
• szwedzki: (1.1) karamell w
• ukraiński: (1.1) карамель ż
• węgierski: (1.1) karamella
• włoski: (1.1) caramello

źródła: