gołota
gołota (język polski) edytuj
 |
To hasło wymaga dopracowania Należy w nim poprawić: posługując się źródłami zidentyfikować rodzaj dla każdego znaczenia; posprawdzać wszystko jeszcze raz Wszystkie hasła muszą używać odpowiedniego szablonu i być napisane w uporządkowany i zrozumiały sposób. |
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rzad. ludzie biedni[1][2]
- (1.2) daw. człowiek biedny[1][2][3]; człowiek nie posiadający żadnego mienia[3][4]; człowiek pozbawiony mienia[3]
- (1.3) daw. uboga szlachta nie posiadająca majątku ziemskiego[1][4]; zob. też gołota w Wikipedii
- (1.4) daw. zubożały szlachcic, nie posiadający majątku ziemskiego[1]
- (1.5) daw. golizna[2][5]
- odmiana:
- (1.1-5) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik gołota dopełniacz gołoty celownik gołocie biernik gołotę narzędnik gołotą miejscownik gołocie wołacz gołoto
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) biedota, gmin, ubodzy
- (1.2) daw. hołota[2], daw. gołotka[2], daw. hultaj, nieosiadły, daw. obdartus[3][5]
- (1.5) daw. gołość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Hasło „gołota” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. II, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 1224.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4
Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 1, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 742-743.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Hasło „gołota” w: Stanisław Bąk, Maria Renata Mayenowa, Franciszek Pepłowski i in., Słownik polszczyzny XVI wieku, t. 7, PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966–, s. 529-530.
- ↑ 4,0 4,1 Hasło „gołota” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
- ↑ 5,0 5,1 Hasło „gołota” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 869.
