hołota

Podobna pisownia: holota

hołota (język polski) edytuj

wymowa:: IPA: [xɔˈwɔta], AS: [χou̯ota] ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pogard. grupa osób, które zachowują się w sposób niekulturalny, chamski, ordynarny, prostacki

(1.2) daw. ludzie biedni^[1]

(1.3) gw. (Bukowina) zbiorowisko ludzi^[2]

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hołota	hołoty
dopełniacz	hołoty	hołot
celownik	hołocie	hołotom
biernik	hołotę	hołoty
narzędnik	hołotą	hołotami
miejscownik	hołocie	hołotach
wołacz	hołoto	hołoty

przykłady:: (1.1) W tej dzielnicy mieszka sama hołota.

składnia:

kolokacje:: (1.1) osiedlowa / pijacka / uliczna hołota

synonimy:: (1.1) chuliganeria, dzicz, gawiedź, hałastra, łobuzeria, męty, motłoch, pospólstwo, tałatajstwo, tłuszcza; (1.2) biedota; (1.3) czelada^[2], glota^[2]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. hołysz mos

związki frazeologiczne:

etymologia:: st.pol. gołota^[3] < ukr. голо́та^[2]

uwagi:: por. zgraja • banda

tłumaczenia:: (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: biedota

angielski: (1.1) rabble, thugdom
francuski: (1.1) populace ż, racaille ż
hiszpański: (1.1) chusma ż, populacho m
interlingua: (1.1) populaceo
nowogrecki: (1.1) συρφετός m, όχλος m
rosyjski: (1.1) быдло n
szwedzki: (1.1) pack n, patrask n, slödder n, byke n, mobb w, pöbel w
włoski: (1.1) canaglia ż, gentaglia ż, marmaglia ż

źródła:

↑ Hasło „hołota” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 89; dostęp: 9 listopada 2018.
↑ Halina Kurkowska, O zmianach znaczeń wyrazów, „Poradnik Językowy” z. 3, 1949, s. 12.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=hołota&oldid=8195087”