ciężko (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʨ̑ɛ̃w̃ʃkɔ], ASũ̯ško], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w ciężki sposób, z obciążeniem; nie łatwo, nie lekko
(1.2) bardzo, mocno, dużo (w negatywnym znaczeniu); dotkliwie, boleśnie
odmiana:
(1.1-2) st. wyższy ciężej; st. najwyższy najciężej
przykłady:
(1.1) Trzeba ciężko pracować, żeby zarobić na życie. / Człowiek musi ciężko pracować, żeby zarobić na życie.
(1.2) Podaruj mi lepsze jutroprosi o datki ciężko chory chłopiec, a próżne rekiny biznesu wydają fortuny na bezsensowne zachcianki i rozdawnictwo.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ciężkostrawny
(1.2) ciężko chora / chory
synonimy:
(1.1) trudno; reg. śl. ciynżko
(1.2) poważnie; reg. śl. ciynżko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciężkość ż, ciężar m, ciężarna ż
przym. ciężki, ciążowy, ciężarny
przysł. ociężale
związki frazeologiczne:
komuś jest ciężko
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: