Martyna
Martyna (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Martyna Martyny dopełniacz Martyny Martyn celownik Martynie Martynom biernik Martynę Martyny narzędnik Martyną Martynami miejscownik Martynie Martynach wołacz Martyno Martyny
- przykłady:
- (1.1) Mam na imię Martyna i jestem znaną wokalistką bluesową.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Martyna • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Martyna • kobieta imieniem (o imieniu) Martyna • święta / błogosławiona Martyna • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Martyna • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Martyna • otrzymać / dostać / przybrać imię Martyna • dzień imienin / imieniny Martyny • na Martynę (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Marcina ż, Martynów m, Martynowicze nmos
- przym. Martynowy, Martynkowy, Marcinowy
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: na świętą Martynę przybyło dnia na godzinę
- uwagi:
- zob. też Martyna w Wikicytatach
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Martina
- czeski: (1.1) Martina ż
- duński: (1.1) Martine
- francuski: (1.1) Martina ż
- hiszpański: (1.1) Martina ż
- kataloński: (1.1) Martina ż
- litewski: (1.1) Martyna ż
- łaciński: (1.1) Martina ż
- niemiecki: (1.1) Martina ż
- norweski (bokmål): (1.1) Martine ż
- norweski (nynorsk): (1.1) Martine ż
- rosyjski: (1.1) Мартина ż
- słowacki: (1.1) Martina ż
- szwedzki: (1.1) Martina w
- węgierski: (1.1) Martina
- włoski: (1.1) Martina ż
- źródła:
Martyna (język litewski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie Martyna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: