Longobardka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. członkini germańskiego plemienia, które w VI w. najechało Italię; zob. też Longobardowie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Z rozdziału 204 edyktu wynika jednak, że w królestwie Rotariego były oprócz Longobardek, których ten rozdział faktycznie dotyczy, również takie wolne kobiety, którym ich etniczne prawo pozwalało żyć samowładnie (…)[1].
(1.1) Władca zetknął się najwidoczniej w praktyce sądowej z (…) roszczeniem ze strony synów Longobardki i Rzymianina[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Longobardia ż
forma męska Longobard mos
przym. longobardzki, lombardowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Longobard
źródła:
  1. 1,0 1,1 Karol Modzelewski, Barbarzyńska Europa, s. 83, wyd. Iskry, Warszawa 2004.

Longobardka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) Longobardka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma męska Longobard m
przym. longobardský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „Longobardka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.