germański
germański (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ɡɛrˈmãj̃sʲci], AS: [germãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący Germanów lub Germanii
- (1.2) jęz. dotyczący germańskiej rodziny językowej
- (1.3) książk. niemiecki
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik germański germańska germańskie germańscy germańskie dopełniacz germańskiego germańskiej germańskiego germańskich celownik germańskiemu germańskiej germańskiemu germańskim biernik germańskiego germański germańską germańskie germańskich germańskie narzędnik germańskim germańską germańskim germańskimi miejscownik germańskim germańskiej germańskim germańskich wołacz germański germańska germańskie germańscy germańskie
- przykłady:
- (1.1) Adelina to imię germańskiego pochodzenia.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. germaniec mos, Germania ż, Germanin m, Germanka ż, germanizm m, germańskość ż, germanistyka ż, germanista m, germanistka ż, germanizacja ż, germanizator m, germanizowanie n, zgermanizowanie n
- czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
- przym. germanizacyjny, germanistyczny, germanizatorski
- tem. słow. germano-
- przysł. germańsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: niemiecki
- angielski: (1.1) Germanic
- arabski: (1.1) جرماني
- baskijski: (1.1) germaniar
- czeski: (1.1) germánský
- duński: (1.1) germansk
- esperanto: (1.1) germana
- litewski: (1.1) germanų; (1.2) germanų
- słowacki: (1.1) germánsky
- szwedzki: (1.1) germansk
- ukraiński: (1.1) германський
- włoski: (1.1) germanico
- źródła: