Judea

Podobna pisownia: Judèa • Juudea • Júdea

Judea (język polski)

wymowa:: IPA: [juˈdɛa], AS: [i ̯udea]; ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. kraina historyczna na Bliskim Wschodzie, prowincja rzymska; zob. też Judea w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Judea	Judee
dopełniacz	Judei^[1]	Judei
celownik	Judei^[1]	Judeom
biernik	Judeę^[1]	Judee
narzędnik	Judeą	Judeami
miejscownik	Judei^[1]	Judeach
wołacz	Judeo	Judee

przykłady:: (1.1) Dzięki Machabeuszom Judea uzyskała niepodległość.; (1.1) Jeruzalem leży w Judei.

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) Juda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. Judyta ż, Juda m, Judejczyk m, Judejka ż, jidysz m, judaica nmos, judejskość ż; przym. judejski, judzki

związki frazeologiczne:

etymologia:: łac. Iudaea < gr. Ἰουδαία (Iudaía) < hebr. יהודה (Jehuda)

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) Judea
arabski: (1.1) يهودية ż
baskijski: (1.1) Judea
białoruski: (1.1) Іўдзея ż
białoruski (taraszkiewica): (1.1) Юдэя ż
bułgarski: (1.1) Юдея ż
czeski: (1.1) Judsko n
fiński: (1.1) Juudea
francuski: (1.1) Judée ż
hebrajski: (1.1) יהודה m
hiszpański: (1.1) Judea ż
łaciński: (1.1) Iudaea ż
niemiecki: (1.1) Judäa n
nowogrecki: (1.1) Ιουδαία ż
rosyjski: (1.1) Иудея ż
słowacki: (1.1) Judsko n
staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Июдѣа ż
starogrecki: (1.1) Ιουδαία ż
szwedzki: (1.1) Judéen w
ukraiński: (1.1) Юдея ż
węgierski: (1.1) Júdea
włoski: (1.1) Giudea ż

źródła:

1 2 3 4 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Andrzej Markowski (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 978-83-01-13111-1, s. 1418.

Judea (język angielski)

wymowa:: amer. IPA: /dʒuˈdiːə/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geogr. hist. Judea

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Judea (język baskijski)

wymowa:: ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. Judea

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. judeatar; przym. judeatar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Judea (język hiszpański)

wymowa:: IPA: [xu.'ðe.a]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. Judea

odmiana:: (1.1) blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. judaísmo, judío, judía, judería; czas. judaizar; przym. judaico, judío

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Judea (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. Juda (starożytne państwo)

(1.2) geogr. hist. Judea

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Judea
dopełniacz	Judey
celownik	Judei
biernik	Judeu
miejscownik	Judei
narzędnik	Judeou

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) Judsko; (1.2) Judsko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. Judsko n; przym. judejský, judský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

[Markowski-1] 1 2 3 4 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Andrzej Markowski (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 978-83-01-13111-1, s. 1418.

[1]