Ałatyr (język polski) edytuj

 
Ałatyr (1.1)
 
flaga Ałatyru (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka w Federacji Rosyjskiej, w obwodzie niżnonowogrodzkim, Mordowii i Czuwaszji, lewy dopływ Sury; zob. też Ałatyr (rzeka) w Wikipedii
(1.2) geogr. miasto w Rosji, w Czuwaszji, położone nad Ałatyrem (1.1)[1]; zob. też Ałatyr (miasto) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Ałatyru • nad Ałatyrem • Ałatyr wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływana prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Ałatyru • pływać / płynąć Ałatyrem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzeka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Ałatyr” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.