wymowa:
IPA[ʒɛ̃ˈnada], AS[žẽnada], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wstyd, skrępowanie, zawstydzenie, zażenowanie
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
(1.1) A inni skarżą się bez poczucia żenady, że w efekcie prezydenckiego zarządzenia tracą pieniądze. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
(1.1) poczucie żenady
synonimy:
(1.1) wstyd[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. żenować
ims. zażenowany, żenujący
rzecz. żenadówa ż, żenua ż
przym. żenujący, zażenowany
związki frazeologiczne:
bez żenady
etymologia:
z daw. bez żeny, z franc. sans + gêne[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „żenada” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.